Şiir Vardır

                                                         
                                                        BİR SONBAHAR YAPRAĞI
                                       Hüzün ve özlem dolu kalbimle, Aşıklar Tepesindeyim.
                                       Hatırlar mısın burayı sevgili
                                     “Ben seninim sende benimsin” dediğimiz yerdeyim
                                                                               -
                                       Batıp giden şu güneş gibi, hayatımdan kayıp gittin, tutamadım
                                       Bu koca şehirde yapayalnız kaldım.
                                       O içimi ısıtan gülüşlerin var ya, arayıpta bulamadım.
                                                                               -
                                       Gözlerim ufka bakar da, gözlerimin önünden sen geçersin.
                                       Biliyorum ne kadar kırgın ayrılsakta, seni ben merak ederim.                                                                
                                       Beni soracak olursan, bir sonbahar yaprağının çaresizliği içindeyim.
                                                                                                                                 
                                                                                                                                     NC7
                                                 
                                                                       AŞK ACISI
                                                    Gün, akşamın koynunda batarken
                                                    Yüreğine düştü mü bir aşk acısı.
                                                    Terkedilmişlerin  ahı mı tuttu dersin!
                                                    Uzasa da ellerin ağaçların dalları kadar...
                                                    Aşk dediğin şey  bu olmasaydı gerek .
                                                    Sen nice kalpler yakarken
                                                    Senin yüreğinin yanmayacağını mı zannederdin?
                                                    Güvendiğin dağlara karlar yağsada şimdi.
                                                    Sımsıcak bir kalp, sana yetebilmeliydi.
                                                    Aşk bu güzelim!
                                                     Düşürse de insanı yerin en dibine
                                                    Aşkı yaşamayı, öğrenebilmeliydin.
                                                                                                                                       NC7

                                                                       SENİN ADIN
                                                    Mucizenin adıdır gül yüzün.
                                                    Utangaç kalbimi, dile getirip konuşturmuşsundur.
                                                    Aşkın adıdır, küçük, yeşil gözlerin.
                                                    Nereye baksam, sen karşıma çıkmışsındır.
                                                    Mutluluğun resmidir gülüşlerin.
                                                    Beni aşk sarhoşu edip, havalara uçurmuşsundur.
                                                    Korkunun adıdır ellerin.
                                                    Beni bırakıp gidersin diye, deliye dönüp, durmuşumdur.
                                                                                                                                         NC7
                                                                    ELVEDA DEME SAKIN
                                                    Seninle kavga ettiğimiz günden beri.
                                                    Eski heyecanını yitirip gitmişsin.
                                                    Soğuk bakışların kalbinin yansıması gibi.
                                                    Farkındayım sevgilim herşeyin farkında.
                                                    Yanıma gelirken, artık bakımlı gelmiyorsun.
                                                    Bana sen, eskisi gibi gülmüyorsun
                                                    İlk zamanlarda böyle miydi?
                                                    O soğuk akşamlarda sarıp sarmalardım seni.
                                                    Şimdi ellerini vermez, iki dost gibi yürür olmuştuk
                                                    Sahi! Biz, en son ne zaman buluşmuştuk ?
                                                    Biliyorum, bir gün beni bırakıp gideceksin.
                                                    Aşkımıza bunu yapma 
                                                    Bir şans ver, elveda deme sakın!
                                                    Şans ver ki; hayallerimize yazık olmasın.
                                                                                                                                  NC7
                             APTAL AŞIK
Düşünüyorum da, bir kuş cıvıltısıyla güzelleşebilen şu dünya,
Senin bir gülüşünle huzur bulan kalbime, ne kadar da çok benziyor
Tarifi imkansız bu huzur, nasıl anlatılır bilemiyorum.
Sana ait olanı sana anlatmam bu kadar mı zor olur?
Sanırım buna aşk diyorlar.
Seni hep yanımda istemem de, bu yüzdendi galiba.
Zaman, ne zamandan beri hızlı akmaya başladı?
Yüreğim yangın yeri olmuş.Sahi ilk kıvılcım nerede çıktı?
Önemli değildi.Önemli olan, yapbozu tamamlayabilmekti.
Kalbimin doğru parçası da sendin.Bana ait olanı.
Şaşırıyorum doğrusu kendime.Ben yaşamış mıydım?
Sensiz yaşama, yaşam denmezmiş.
Çünkü sensiz bir hayat, kurak ve bayatmış.
Kendimi bir hülyaya kaptırmış gidiyorum.
Kalbime göklerden düşen bir yıldızın değdiğini hissediyorum.
O yıldız ki, benim hem yaşam kaynağım, hem de ikinci bir kalbim olmuştu adeta.
                                                                                                                                         NC7
   
                                                        GECELER
Bir hülya alıp götürür beni geceleri
Dudaklarımda ufak bir tebessümle
Beni, sana çeker gibi
Gelirim yanına ben geceleri

Geceleri kim beklemez ki
Mesela bir yıldız bekler geceyi parlamak için
Bir de ben beklerim geceyi
Kalbimin yalnızlığında seni parlatmak için

Geceleri aşk kokar duymaz mı insan?
Öyle bir aşk ki geceleri uyutmayan
Hatta bir sevda ateşi çıkaran
Ah bu geceler, bu geceler hiç bitmesin
                                                                                                                                              NC7

0 yorum:

Yorum Gönder

 

Kıssada hisse

Osmanlı’nın Edebindeki İncelikler… İnsanlarımız eskiden edeplerindeki inceliklerine binaen ‘Işığı yak’ demezlerdi. … Çünkü yakmak olumsuz bir kelimedir. Bunun yerine ‘Işığı uyandır’ derlerdi Geceleyin yatarlarken de ‘Lambayı (mumu) söndür.’ demezler (Allah kimsenin ışığını söndürmesin.), çünkü söndürmek olumsuzluk çağrıştırdığı için ‘Lambayı dinlendir’ derlerdi. Aynı şekilde ‘Kapıyı kapat’ denilmez (Allah kimsenin kapısını kapamasın) ‘Kapıyı ört’ veya ‘Sırla’ derlerdi. Kapıların üzerinde de‘ kapılar açan, müşküller gideren, kalplere inşirah veren’ manasında ‘’Ya Fettah’’ yazılırken günümüzde “itiniz” gibi manasız ve faydasız, boş bir kelime yer almaktadır………. Eskiden evlere misafirler geldikleri zaman ev sahibi onların ayakkabılarının burunlarını dışarıya doğru değil içeriye doğru baktırırdı. Böyle yapmakla ‘’Biz sizin misafirliğinizden çok hoşnut kaldık, evimizi yeniden şereflendirmenizi bekleriz” demek isterlerdi.’’

Wikipedia

Arama sonuçları

Haftanın Yeri

Meteora/Greece

Haftanın Sözü

Yalan doğrudan kaçar. Güneş yalnızdır ama ışık saçar. Doğruların kaderidir yalnızlık.

Haftanın Deneyi

Popüler Yayınlar